Της Εύας Παπαδοπούλου

ΤΑΪΛΑΝΔΗ 2

 

Σάββατο 31 Ιουλίου 2010

Επίσκεψη στο Λόπ Μπούρι. Το αξιοθέατο εδώ, δεν είναι ακριβώς οι ναοί, αλλά οι εκατοντάδες μαϊμούδες που ζουν στο κέντρο της πόλης – ειδικά γύρω από τους ναούς Prang Sam Yot και Sarn Phra Karn.

Τις ταΐζουν οι κάτοικοι της περιοχής και επειδή είναι εξοικειωμένες με τους ανθρώπους, κλέβουν ότι μπορούν και ιδιαίτερα τρόφιμα από απρόσεκτους τουρίστες. Φυσικά, εγώ δεν αποτέλεσα εξαίρεση, αν και την γλύτωσα με μικρές απώλειες: μου «βούτηξαν» μόνο, ένα μπουκάλι νερό!

Κυριακή 1 Αυγούστου 2010

Ώρα για ξεκούραση στο εξωτικό νησί Ko Sοmet, ένα από τα εκατοντάδες νησιά της Ταϊλάνδης. Βρίσκεται στην ανατολική ακτή, περίπου 220 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Μπανγκόκ και είναι το μεγαλύτερο και δυτικότερο στο σύμπλεγμα νησιών της περιοχής.

Στο παρελθόν, το Ko Sοmet, ονομαζόταν «Νησί του μαγικού κρυστάλλου» εξαιτίας ενός παλιού μύθου, που λέει ότι ήταν καταφύγιο πειρατών που φύλαγαν σε σπηλιές αμύθητους θησαυρούς και πως μέχρι και σήμερα, υπάρχουν θαμμένοι κάπου στο νησί. (Καλά θα ήταν να βρίσκαμε και εμείς κάτι από τους θησαυρούς, αλλά ατυχήσαμε!)

Εξαιρετικό ενδιαφέρον στο νησί παρουσιάζει το «Εθνικό Πάρκο Khao Laem Ya», ο δημοφιλέστερος προορισμός για τους ντόπιους τουρίστες, μιας και βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από την Μπαγκονγκ.

Δεδομένου επίσης, ότι το Ko Sοmet είναι υπό την προστασία της Διεύθυνσης Εθνικών Δρυμών της κυβέρνησης της Ταϊλάνδης, έχει γλυτώσει από την «τουριστική ανάπτυξη» αλλά και από την «πλημμύρα» των μεγάλων ξενοδοχειακών συγκροτημάτων.

Έμεινα σε ένα ψαροχώρι, μισή ώρα με τα πόδια από το πάρκο, όπου το ηλεκτρικό έπεφτε μετά από κάθε τροπική καταιγίδα (δηλαδή καθημερινά).

Τρίτη 3 Αυγούστου 2010

Όποτε έσκαγε ήλιος, έτρεχα στην παραλία για μπάνιο, αφού μετά από λίγο- κατά κανόνα – θα ξέσπαγε τροπική καταιγίδα! Ωστόσο, το «πρόγραμμα» του καιρού έκανε και κάποια διαλείμματα, όπως το συγκεκριμένο βράδυ που θα μου μείνει αξέχαστο διότι είχε καθαρό ουρανό.

Έτσι, βρέθηκα καθισμένη στις ξαπλώστρες, στη μέση της παραλίας, δίπλα σε ένα τραπεζάκι χωμένο στην άμμο, να πίνω μπύρες, ακούγοντας παράξενες μουσικές και παίζοντας χαρτιά με δυο Ταϊλανδούς και έναν Άγγλο. Παίζαμε για μπισκότα σοκολάτας! Ηττήθηκα κατά κράτος! Τουλάχιστον μοιράστηκαν τα μπισκότα μαζί μου, αφού με λυπήθηκαν για την παταγώδη ήττα μου! Έπεσε πολύ γέλιο!

Σάββατο 7 Αυγούστου 2010

Μετά από μια εβδομάδα χαλάρωσης στο νησί Κο Σομέτ, πάω στο Σουριν. Το Σουριν είναι μια πόλη στη βόρεια Ταϊλάνδη, που φημίζεται για τους πολυάριθμους δυτικούς κατοίκους της.

Έμεινα σε ένα σπίτι μαζί με δυο εθελοντές και εκεί, «βίωσα» τους διάσημους  κοριούς της Ταϊλάνδης!!! Αφού το πρώτο βράδυ έγινα «γεύμα» σε στρατιές πεινασμένων κοριών, αποφάσισα την επομένη να αλλάξω στρώμα, μπας και γλιτώσω. Μάταια ! Το αποτέλεσμα ήταν να δεχθώ μια ακόμα επιδρομή, «ταΐζοντας» και τους υπόλοιπους πεινασμένους κοριούς. Από το τρίτο βράδυ – και αφού πέταξα και τα δύο στρώματα έξω από το δωμάτιο – κοιμήθηκα στο πάτωμα! Ήταν η μόνη σωτηρία!!!

Τρίτη 10 Αυγούστου 2010

Ακολουθώντας μια πανέμορφη διαδρομή μέσα στο πυκνό δάσος, έφτασα στο Κέντρο Βοτανικής Ιατρικής, ένα ξύλινο κτίσμα, πνιγμένο στο πράσινο. Έτσι όπως το αντίκρισα, νόμιζα πως από μέσα του θα ξεπηδήσει η κακιά μάγισσα του παραμυθιού.

Αντιθέτως, με υποδέχτηκαν δυο συμπαθέστατες Ταϊλανδέζες που μου έδειξαν δυο μεγάλα θεραπευτικά μυστικά της Ασίας: 1) πως κατασκευάζεται το Tiger Balm (το βάλσαμο του τίγρη) και 2) πως να κάνω ταϊλανδέζικο μασάζ.

Το Tiger Balm αρχικά αναπτύχθηκε το 1870 από ένα βοτανολόγο. Η ονομασία του, οφείλεται στο γεγονός ,ότι αρχικά περιείχε οστά από τίγρη – συστατικό στην παραδοσιακή κινεζική ιατρική που χρονολογείται πριν από 1.500 χρόνια για τη θεραπεία του πόνου. Τώρα πλέον αποτελείται αποκλειστικά από φυτικά υλικά (έλαια μέντας, γαρύφαλλου, δυόσμου, κάμφορα, βαζελίνη, και βάση παραφίνης). Θεραπεύει, ημικρανίες ,  τσιμπήματα κουνουπιών, βήχα, πόνο στο στομάχι κ.α.

Μπορώ να πω ότι χρησιμοποίησα το παρασκεύασμα που έφτιαξα μόνη μου, στα τσιμπήματα των κοριών και ήταν αρκετά αποτελεσματικό. Στο τέλος πάντως, χρειάστηκα αντισταμινικά!

Τετάρτη 11 Αυγούστου 2010

Ξεκούραση και χαλάρωση με απολαυστικότατο δίωρο μασάζ από την κορυφή έως τα νύχια.

Και τώρα, ανανεωμένη, παίρνω τον δρόμο με προορισμό ένα χωριό όπου παρασκευάζουν μετάξι. Στα μεταξουργία του, παρακολούθησα τον τρόπο  κατασκευής και θαύμασα τα πανέμορφα σχεδία και χρώματα του υπέροχου αυτού υφάσματος.

Είδα (και έπιασα) μεταξοσκώληκες, και παρακολούθησα όλη την διαδικασία παρασκευής του μεταξιού, από τις κάμπιες στα κουκούλια, την επεξεργασία, τον χρωματισμό, την ύφανση και φυσικά το τελικό προϊόν.

Εντυπωσιακά επίσης είναι τα κοσμήματα και τα διακοσμητικά που φτιάχνονται  από τα κουκούλια του μεταξοσκώληκα. Είναι συναρπαστικό να δει κανείς, όλη αυτή την διαδικασία!

Δευτέρα 16  Αυγούστου 2010

Επίσκεψη στο Χωριό των Ελεφάντων (Tha Lad), όπου «γνώρισα» τα μόλις 5 μηνών δίδυμα αρσενικά ελεφαντάκια, τα «χαϊδεμένα» του χωριού. Τα ποσοστά διδύμων γεννήσεων παχύδερμων είναι πολύ σπάνια, ενώ και τα ποσοστά επιβίωσης τους, είναι εξαιρετικά χαμηλά. Οπότε, τα χαριτωμένα «μωρά» δικαιολογημένα ήταν το καμάρι του χωριού.

Οι ελέφαντες χαίρουν μεγάλης εκτίμησης στην Ταϊλάνδη. Είναι κάτι σαν εθνικό σύμβολο, αν και ο πληθυσμός τους έχει μειωθεί δραματικά από 100.000 στις αρχές του 20ου αιώνα, στον αριθμό των περίπου 4.000, σήμερα. Στο χωριό όπου το κάθε νοικοκυριό έχει τον ελέφαντα του, υπάρχει νεκροταφείο ελεφάντων όπως επίσης και ναός των ελεφάντων!

Πέμπτη 19 Αυγούστου 2010

Wat Pa Maha Chedi Kaew. Ένα ακόμα πολύ γνωστό αξιοθέατο της Ταϊλάνδης, ο «Ναός των Εκατομμυρίων Μπουκαλιών». Το απόλυτο της ανακύκλωσης!!

Πρόκειται για σύγχρονο αντισυμβατικό βουδιστικό ναό στην περιοχή  Khun Han, χτισμένο με περισσότερα από ένα εκατομμύριο ανακυκλωμένα άδεια μπουκάλια μπύρας, ο οποίος αποτελείται από δυο κεντρικούς ναούς και καταλύματα των μοναχών!

Η κατασκευή ξεκίνησε το 1984. Εκτός από την μοναδικότητα του υλικού, ο ναός είναι εξαιρετικά καλόγουστος και αρχιτεκτονικά ενδιαφέρον!

Μια πολύ όμορφη «τελεία» για το τέλος τον οκτώ μηνών που πέρασα στην μυστηριώδη και παράξενη Ασία. Ανυπομονώ να αλλάξω ήπειρο!

Καινούρια λέξη: «Πρικ Ται Πορν» λέγεται το αλεσμένο πιπέρι!

Καινούρια γεύση: Βατράχια και ακρίδες τηγανητά, παχουλά μυρμήγκια με τσίλλι και lemongrass, πόδια κότας με μπαχαρικά! Σας άνοιξε μήπως η όρεξη;

Καινούριος ήχος: Εκατοντάδες καμπάνες να χτυπάνε ταυτόχρονα στο ναό των «χιλίων καμπανών». Μαγευτικός, παράξενος ήχος.

thailand-2_1

1: Σακουλες με σαμπουαν!

thailand-2_2

2: στιγμιότυπο από το καΐκι, πηγαίνοντας στο Κο Σομέτ

 

thailand-2_3

thailand-2_4

thailand-2_5

3/ 4/ 5: Κο Σομέτ, τροπικός παράδεισος

thailand-2_6

6: Εδέσματα για… όλα τα γούστα!

thailand-2_7

7: Μεταξοσκώληκες

thailand-2_8

8: Μετάξι πάνω στον αργαλειό

thailand-2_9

9: χειροτεχνήματα από τα κουκούλια

thailand-2_10

thailand-2_11

10/ 11: Δα Λαπ, το χωριό των ελεφάντων

thailand-2_12

thailand-2_13

12/ 13: Uthumphon Phisai, ερείπια χτισμένα μεταξύ 11ο και 13ο αιώνα.

thailand-2_14

14: Περιποίηση λουξ, έτσι σερβίρανε το αναψυκτικό!

thailand-2_15

thailand-2_16

15/ 16: Λεπτομέρειες από το ναό Wat Pa Maha Chedio Kaew, ο οποιός είναι χτισμένος με μπουκάλια!

thailand-2_17

18: Λαπ Μπούρι, εκεί που ‘βασιλεύουν’ οι μαϊμούδες!

thailand-2_18

19: Βουδιστές μοναχοί