Με το δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία του Κουρδιστάν που ολοκληρώθηκε προχθές, οι ερωτήσεις θα πρέπει να επικεντρωθούν στο μέλλον του Κιρκούκ και στο ακανθώδες ζήτημα του ελέγχου του πετρελαίου. Το ερώτημα αφορά, το ποιος θα προστατεύσει, ποια μέρη του Κιρκούκ, καθώς όλοι ενδιαφέρονται να τα αρπάξουν.

Οι Κούρδοι του Ιράκ όχι μόνο έχουν διακηρύξει, μετά από ένα τοπικό δημοψήφισμα, πως η πόλη ανήκει στο Κουρδιστάν, αλλά έχουν αναπτύξει κι ένα ευρύ αμυντικό δίκτυο γύρω από την πόλη και τα μεγάλα πετρελαϊκά πεδία προκειμένου, αν χρειαστεί να τα υπερασπιστούν.

Αυτό έκανε επίκαιρο και το ζήτημα του στρατιωτικού εξοπλισμού των Κούρδων πεσμεργκά, που τυπικά εξοπλίζονται από τη δύση για να εναντιωθούν στο ισλαμικό κράτος γεγονός που αμφισβητείται.

Ο Μάϊκλ Ρούμπιν (καθηγητής και αναλυτής) πρόσφατα εξέθεσε τον εκπρόσωπο της περιφερειακής Κουρδικής κυβέρνησης (KRG) στην Ουάσιγκτον, Μπάγιαν Σάμι Αμπντούλ Ράχμαν παρατηρώντας ότι: «Η Περιφερειακή Κυβέρνηση του Κουρδιστάν (KRG) διαμαρτύρεται εν τω μεταξύ ότι δεν λαμβάνει όπλα. Ο Μπαγιάν Σάμι Αμπντούλ Ράχμαν … έχει προχωρήσει τόσο πολύ ώστε να πει στους Αμερικανούς ότι η Βαγδάτη δεν έχει μεταφέρει όπλα στους Κούρδους για την καταπολέμηση του Ισλαμικού Κράτους».

Στη συνέχεια, ο Ρούμπιν αναπαράγει μια ακριβή κατανομή του περιεχομένου των 369 φορτίων στρατιωτικού εξοπλισμού και όπλων που παραδόθηκαν στο KRG μεταξύ 21 Αυγούστου 2014 και 22 Ιουνίου 2015 «προσθέτοντας»  την εθνική κατανομή: 131 πτήσεις της Βρετανίας, 71 ιταλικές πτήσεις, 45 35 αεροπορικές πτήσεις της Καναδά, 31 γερμανικές πτήσεις, 28 γαλλικές πτήσεις, 15 από την Αυστραλία, έξι από τις Κάτω Χώρες, δύο από τη Ρωσία και την Τσεχική Δημοκρατία και μία πτήση από την Ουκρανία και τη Νορβηγία.

Αυτός ο κατάλογος, φυσικά, περιλαμβάνει μόνο επίσημες αγορές. Το KRG έχει λάβει ξεχωριστά όπλα από το Ιράν, τη Βουλγαρία και την Ουγγαρία, πιθανόν κι από το Ισραήλ, τα δηλωτικά των οποίων δεν είναι διαθέσιμα στη Βαγδάτη και έτσι δεν περιλαμβάνονται στα δημοσιευόμενα στοιχεία.

Αυτές οι λίστες μιλούν από μόνες τους. Ο Ρούμπιν συνοψίζει λέγοντας: «Ίσως ήρθε η ώρα ο Μπαγιάν Σάμι Αμπντούλ Ράχμαν να σταματήσει να παρουσιάζει μια ψεύτικη ιστορία για τα αδέρφια του στο Κογκρέσο, ενώ οι προστάτες του εκτρέπουν τα όπλα στο πολιτικό τους κόμμα και μακριά από τον αγώνα για το Ισλαμικό Κράτος. Και, επίσης στο Αμερικανικό  Κογκρέσο, αντί να επαναλαμβάνουμε τυφλά τις προσκλήσεις για την παράδοση περισσότερων όπλων στο ιρακινό Κουρδιστάν, θα πρέπει να ζητήσουμε διαφάνεια σχετικά με τον τόπο των οπλικών αντικειμένων: πόσα από αυτά αποθηκεύονται στην Ερμπίλ ή διανέμονται σε κόμματα ; Πόσα έχουν φθάσει πραγματικά στις πρώτες γραμμές, σε περιοχές όπως το Κιρκούκ όπου είναι πολύ αναγκαία;»

Έτσι, ποιος θα βοηθήσει τον λαό του Κιρκούκ; Ο διαφορετικός άμαχος πληθυσμός του Κιρκούκ που αριθμεί εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες (τουλάχιστον 1,5 εκατομμύριο) απλά θεωρείται παράπλευρη ζημιά στο παιχνίδι για έλεγχο του Ιράκ, όπως, δυστυχώς, συνέβη και με τη Μουσούλη.

Η Βαγδάτη έχει ανακοινώσει πως δεν πρόκειται να επιτρέψει να χαθεί ο έλεγχος της πόλης από την κεντρική κυβέρνηση, άποψη που μοιράζεται και η Τεχεράνη που θεωρείται εδώ κι χρόνια αντίπαλος των Κούρδων, με τη διαφορά πως σήμερα διαθέτει αρκετές ταξιαρχίες «Φρουρών της Επανάστασης» και σιιτικές πολιτοφυλακές στο Ιράκ.

Επίσης αξίζει να σημειωθεί πως ακόμα και στα τέλη του περασμένου Οκτωβρίου ο Ερντογάν καυχιόταν ότι «η Τουρκία θα επεκτείνει την επιχείρηση της Ασπίδας Ευφράτη στη βορειοδυτική Συρία στο Κιρκούκ, Μουσούλη, Ταλ Αφάρ και Σιντζάρ »… Το σύνδρομο φαντασμάτων που η Τουρκία εκφράζει με διαφορετικούς τρόπους πάνω από το Κιρκούκ και τη Μουσούλη, από καιρό σε καιρό πηγαίνει χέρι-χέρι με το επονομαζόμενο «σύνδρομο των Σεβρών» …

Το «χαρτί» της Τουρκίας αποτελεί μια μικρή τουρκμενική μειονότητα που ζει στην πόλη και την περιοχή και που η άγκυρα την έχει ανάγει σε «προστατευόμενη τουρκική μειονότητα».

Η αφθονία πετρελαϊκών πόρων παίζει σημαντικό ρόλο για το μέλλον του Κιρκούκ. Το ενδιαφέρον της Άγκυρας, μπορεί να εμφανίζεται ακόμη σήμερα σαν «χαμηλής προτεραιότητας» αλλά διαθέτει συμμάχους μια σειρά από μεγάλες εταιρείες , εκείνων που θέτουν τις επιχειρήσεις πριν από την ηθική και την εξουσία πάνω απ’ όλα.

Λαμβάνοντας υπόψη τις επικερδείς επιχειρηματικές συμφωνίες – συμπεριλαμβανομένων των συμβάσεων πετρελαίου με την Τουρκία και την KRG, η βρετανική συντηρητική κυβέρνηση, που μπορεί να υπερηφανεύεται για δισεκατομμυριούχους επενδυτές με τεράστια μερίδια στα κουρδικά πετρέλαια, είναι βέβαιο ότι θα σταθεί πίσω από τις όποιες αποφάσεις του Ερντογάν.

Εκδηλώνοντας μια κατάφωρη σύγκρουση συμφερόντων, οι διεφθαρμένοι πολιτικοί που έγιναν επιχειρηματίες στη Βρετανία, εξακολουθούν να γεμίζουν τις τσέπες τους, ακόμη και όταν οι ισλαμιστές εξτρεμιστές πραγματοποιούν μακελειό στους δρόμους του Λονδίνου, την ώρα που οι στόχοι τους γίνονται ολοένα και ευρύτεροι στην πλούσια σε υδρογονάνθρακες περιοχή.

Ιωάννης Δημητριάδης

Πηγή : simeioseisexpol.com